Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020
Μνημοσύνη: Αξέχαστη Κόρη…
24/3/15 22:40
Μάλλον η αυριανή Μνημοσύνη της Λίτσας πρέπει να είναι στην φωτογραφική της μηχανή και πρέπει να αναφέρουμε και την Σταμάτω για λόγους Ιστορικούς και Δικαιοσύνης, έστω για να φαίνεται ο χώρος προέλευσης (Σοβιετική Ένωση-Τασκένδη) του Φωτογραφικού εργαλείου… FED-2 λοιπόν και εκτυπωτή τής πλάκας (Δώρο για τον τριακονταετή αποχωρισμό της μάνας από την κόρη), τα οποία αξιοποίησα εις το Έπακρον. Νομίζω πως καλύτερη “προίκα” (όχι πίκρα) δεν γινόταν να πάρω...
Ίσως από τότε μού κόλλησε η εμμονή να ασχολούμαι με τελευταίας διαλογής αντικείμενα (φωτογραφικές μηχανές, αυτοκίνητα κ.α. ακόμη και υποκείμενα…). Όταν λοιπόν έβλεπαν οι πελάτες του Διογένη (Όχι του πιθαρόβιου, που έψαχνε Άνθρωπο, αλλά του άλλου, που έψαχνε αφελείς, αφού ήθελε 30.000 δραχμές για ΝΙΚΟΝ λαθραία, που αγόρασε 15 την προηγούμενη μέρα, αλλά δεν θυμόταν τους παρόντες τη αγορά εκείνη…) τις φωτογραφίες τής ΦΕΝΤούλας και με ρωτούσαν, αν τις τράβηξα με ΝΙΚΟΝ, εγώ αποζημιωνόμουν ηθικά και αξιοκρατικά επαληθεύοντας την Ακράδαντη Πεποίθησή μου ότι ο Άνθρωπος είναι Αρχικός κι όχι το εργαλείο και ο Πλούταρχος συναινεί, όπως φαίνεται από το ρητό του, που μας έφερε (το φωτογραφημένο χαρτάκι του αξίζει μία θέση στην ΔΙΑ.ΘΕΣΗ μας, αλλά άντε να το βρούμε…) ένα βράδυ στην προπόνηση ο Γιάννης εκπλήττοντάς μας ευχάριστα…
Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015
12:16 Μόλις άνοιξα την ΜΑΡΚ (Μαρκιανή, από το όνομα του Μάρκου, που την συναρμολόγησε…). Δεν ξέρω πόσους μήνες έχω να την ανοίξω και να επικοινωνήσω μαζί της… Θα το θυμάσαι πολύ καλά, γιατί ήταν μία από τις πιο σημαντικές ανταγωνίστριές σου, το 2000 μετά την τελευταία κάρτα της περασμένης Χιλιετίας, που η Ηλεκτρονική της Σύνθεση μας πήρε τα μυαλά… (Οι Αναγνώστες μας μπορούν να την δουν ή να την ξαναδούν προσεκτικότερα στο άλμπουμ "Κάρτες της Νέας Χιλιετίας"...)
Τον Ρουβίκωνα, που χώριζε την Κλασσική Φωτογραφία από την Ψηφιακή τον είχα περάσει με την Ολόψυχη συμπαράστασή σου, αλλά συνέχισα μόνος, γιατί εσύ δεν θέλησες να ακολουθήσεις μένοντας πάντα Κλασσική…
Μου είχες δώσει το 1967 (ή ήταν το ’68;) το (ενοχικό, άφησε 7χρονο κοριτσάκι και άντρα-στη φυλακή-πίσω της με καραμελίσιο ψέμα) δώρο της μάνας σου από την Τασκένδη, που συμπεριλάμβανε και εκτυπωτή βαριάς και αργοπορημένης ρωσικής τεχνολογίας με την θερμή Ευχή σου να τα αξιοποιήσω…
Στον μακρύ και δύσβατο δρόμο της Φωτογραφικής μου ανέλιξης ήσουν πάντα συμπαραστάτρια και θαυμάστρια των ατελείωτων προσπαθειών μου για κάτι καλύτερο…
Και κάποια Στιγμή ήλθε η Δικαίωση των κόπων και των εξόδων μας, γιατί φτάσαμε να ξοδεύουμε περισσότερα για την Φωτογραφική μας Δίψα παρά για τις βιοποριστικές μας ανάγκες (Μάρτυρές μας οι Νικολέρηδες, ο Κούνιο και οι άλλοι έμποροι Φωτογραφικών Ειδών)…
Κι αυτή ήταν η Βράβευση στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης του “Περιμένοντας…”, που ήταν και η αγαπημένη σου Φωτογραφία, η οποία στόλιζε και τα σαλόνια μας Διαχρονικά: Στην Χαλκιδικής 32, στην Κύπρου 25, στο Καμπάνη, στην Αραχώβης 7 και εν τέλει στο καταφύγιο της Ψυχής μας…
Λιτσάκι μας, δεν σε ξεχνάμε.7!!…
Με αφορμή την φετινή σου ονομαστική γιορτή σκέφτηκα μια αλλιώτικη Μνημοσύνη, που ας θεωρηθεί κι ως προοίμιο των “Γραμμάτων από την Γή προς τον Ουρανό”, που είναι η επιστροφή των “Γραμμάτων από τον Ουρανό” του Τζιοβάνι Παπίνι…
(Εκ του Μ.Ε.Λ.) Μνημοσύνη: μυθ. κόρη του Ουρανού και της Γαίας· γέννησε από το Δία τις εννέα Μούσες.
Νομίζω πως ταιριάζει εκπληκτικά αυτή η παραπομπή της σημασίας του ονόματος!!!…
Η Μνημοσύνη λοιπόν, Λιτσάκι μας, στέλνει από την μητέρα της στον πατέρα τις ενθυμητικές αυτές Σκέψεις με αφορμή την 25η Μαρτίου του 2015…
Έξω βρέχει κρατώντας την παράδοση της Ημέρας. Ευτυχώς δεν έχουμε υποχρέωση σε καμιά εξέδρα κι ούτε χρειάζεται να παρελάσουμε (λόγω ηλικίας) μπροστά σε παλιούς και νέους οχλαγωγούς.
Η Εύη, μια καινούργια μας μαθήτρια, είναι σημαιοφόρος, αλλά ευτυχώς δεν γνωρίζει ακόμη, γιατί όπως έλεγες “Η Γνώση…σκοτώνει.”: Την Αθωότητα, την Πίστη, τις Αξίες. Στην Οκτωβριανή παρέλαση ο Γιώργος κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους της ΑΙΟΛΙΚΗΣ. Φαντάζομαι ότι είσαι περήφανη για την πορεία αυτού του παιδιού και είμαι σίγουρος ότι θα τον έκανες κι αυτόν πρωταθλητή, όπως τις 3 αχάριστες “χάριτές” σου…
Μου λείπουν οι μπουκίστες μπακαλιάρου με την σκορδαλιά σου. Φοβάμαι να το επιχειρήσω, γιατί δεν πιστεύω πως θα σε βγάλω ασπροπρόσωπη…
Μας δίδαξες τόσα πολλά (σύνθετα και απλά) κι από μας αποκλειστικά εξαρτάται να κάνουμε τις διδαχές σου Πράξη, για να μην αποβεί μάταιη η Αυτοθυσία σου…
Γιά.Σα.ς (Λίγο πριν τα μεσάνυχτα…)
Υ.Γ. 25ης Μαρτίου 2019 (από το διηρημένο Νησί τής Αφροδίτης)
Τήν είχα εντελώς ξεχάσει αυτή τήν πρό 4ετίας Ανάρτηση και η Συγκίνησή μου ευλόγως βαθυτάτη έως Δακρύων. Την βρήκα πανεύκολα βάζοντας στην αναζήτηση έναν αριθμό και μιά λέξη στο διασωθέν αρχείο ονόματι “Αναρτήσεις 1-507” 925 σελίδων με μέγεθος γραμματοσειράς 14 (στην 445η σελίδα).
Υ.Γ.2 Από την περσινή Μ. Παρασκευή (αναπαυομένη στα χέρια μου και βοηθούσα τα μάτια μου) μία μή λαθραία ψηφιακή ΝΙΚΟΝ, που έχει ήδη απαθανατίσει 8.747 Πάσης Φύσεως Εικόνες, αντικατέστησε την Φεντούλα.7!!...
Υ.Γ.3 Το πρωί απαθανάτισα κινηματογραφικώς την μαθητική παρέλαση στον δήμο Λατσίων παίρνοντας αμέτρητες συνεντεύξεις, αλλά μόνον η δικιά μου πεζή Γλώσσα τραγούδησε την Ξακουστή Μακεδονία τού Αλεξάνδρου. Ανυπόφορα θλιβερό, γιατί την ξέχασαν κιόλας οί τού “ΔΕΝ ΞΕΧΝΏ”.7!!...
Γιά.Σα.ς (καί αεί -εννοείται έως τελευτής-Αναμνηστικώς κοντά σας)
24/3/15 22:40
Μάλλον η αυριανή Μνημοσύνη της Λίτσας πρέπει να είναι στην φωτογραφική της μηχανή και πρέπει να αναφέρουμε και την Σταμάτω για λόγους Ιστορικούς και Δικαιοσύνης, έστω για να φαίνεται ο χώρος προέλευσης (Σοβιετική Ένωση-Τασκένδη) του Φωτογραφικού εργαλείου… FED-2 λοιπόν και εκτυπωτή τής πλάκας (Δώρο για τον τριακονταετή αποχωρισμό της μάνας από την κόρη), τα οποία αξιοποίησα εις το Έπακρον. Νομίζω πως καλύτερη “προίκα” (όχι πίκρα) δεν γινόταν να πάρω...
Ίσως από τότε μού κόλλησε η εμμονή να ασχολούμαι με τελευταίας διαλογής αντικείμενα (φωτογραφικές μηχανές, αυτοκίνητα κ.α. ακόμη και υποκείμενα…). Όταν λοιπόν έβλεπαν οι πελάτες του Διογένη (Όχι του πιθαρόβιου, που έψαχνε Άνθρωπο, αλλά του άλλου, που έψαχνε αφελείς, αφού ήθελε 30.000 δραχμές για ΝΙΚΟΝ λαθραία, που αγόρασε 15 την προηγούμενη μέρα, αλλά δεν θυμόταν τους παρόντες τη αγορά εκείνη…) τις φωτογραφίες τής ΦΕΝΤούλας και με ρωτούσαν, αν τις τράβηξα με ΝΙΚΟΝ, εγώ αποζημιωνόμουν ηθικά και αξιοκρατικά επαληθεύοντας την Ακράδαντη Πεποίθησή μου ότι ο Άνθρωπος είναι Αρχικός κι όχι το εργαλείο και ο Πλούταρχος συναινεί, όπως φαίνεται από το ρητό του, που μας έφερε (το φωτογραφημένο χαρτάκι του αξίζει μία θέση στην ΔΙΑ.ΘΕΣΗ μας, αλλά άντε να το βρούμε…) ένα βράδυ στην προπόνηση ο Γιάννης εκπλήττοντάς μας ευχάριστα…
Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015
12:16 Μόλις άνοιξα την ΜΑΡΚ (Μαρκιανή, από το όνομα του Μάρκου, που την συναρμολόγησε…). Δεν ξέρω πόσους μήνες έχω να την ανοίξω και να επικοινωνήσω μαζί της… Θα το θυμάσαι πολύ καλά, γιατί ήταν μία από τις πιο σημαντικές ανταγωνίστριές σου, το 2000 μετά την τελευταία κάρτα της περασμένης Χιλιετίας, που η Ηλεκτρονική της Σύνθεση μας πήρε τα μυαλά… (Οι Αναγνώστες μας μπορούν να την δουν ή να την ξαναδούν προσεκτικότερα στο άλμπουμ "Κάρτες της Νέας Χιλιετίας"...)
Τον Ρουβίκωνα, που χώριζε την Κλασσική Φωτογραφία από την Ψηφιακή τον είχα περάσει με την Ολόψυχη συμπαράστασή σου, αλλά συνέχισα μόνος, γιατί εσύ δεν θέλησες να ακολουθήσεις μένοντας πάντα Κλασσική…
Μου είχες δώσει το 1967 (ή ήταν το ’68;) το (ενοχικό, άφησε 7χρονο κοριτσάκι και άντρα-στη φυλακή-πίσω της με καραμελίσιο ψέμα) δώρο της μάνας σου από την Τασκένδη, που συμπεριλάμβανε και εκτυπωτή βαριάς και αργοπορημένης ρωσικής τεχνολογίας με την θερμή Ευχή σου να τα αξιοποιήσω…
Στον μακρύ και δύσβατο δρόμο της Φωτογραφικής μου ανέλιξης ήσουν πάντα συμπαραστάτρια και θαυμάστρια των ατελείωτων προσπαθειών μου για κάτι καλύτερο…
Και κάποια Στιγμή ήλθε η Δικαίωση των κόπων και των εξόδων μας, γιατί φτάσαμε να ξοδεύουμε περισσότερα για την Φωτογραφική μας Δίψα παρά για τις βιοποριστικές μας ανάγκες (Μάρτυρές μας οι Νικολέρηδες, ο Κούνιο και οι άλλοι έμποροι Φωτογραφικών Ειδών)…
Κι αυτή ήταν η Βράβευση στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης του “Περιμένοντας…”, που ήταν και η αγαπημένη σου Φωτογραφία, η οποία στόλιζε και τα σαλόνια μας Διαχρονικά: Στην Χαλκιδικής 32, στην Κύπρου 25, στο Καμπάνη, στην Αραχώβης 7 και εν τέλει στο καταφύγιο της Ψυχής μας…
Λιτσάκι μας, δεν σε ξεχνάμε.7!!…
Με αφορμή την φετινή σου ονομαστική γιορτή σκέφτηκα μια αλλιώτικη Μνημοσύνη, που ας θεωρηθεί κι ως προοίμιο των “Γραμμάτων από την Γή προς τον Ουρανό”, που είναι η επιστροφή των “Γραμμάτων από τον Ουρανό” του Τζιοβάνι Παπίνι…
(Εκ του Μ.Ε.Λ.) Μνημοσύνη: μυθ. κόρη του Ουρανού και της Γαίας· γέννησε από το Δία τις εννέα Μούσες.
Νομίζω πως ταιριάζει εκπληκτικά αυτή η παραπομπή της σημασίας του ονόματος!!!…
Η Μνημοσύνη λοιπόν, Λιτσάκι μας, στέλνει από την μητέρα της στον πατέρα τις ενθυμητικές αυτές Σκέψεις με αφορμή την 25η Μαρτίου του 2015…
Έξω βρέχει κρατώντας την παράδοση της Ημέρας. Ευτυχώς δεν έχουμε υποχρέωση σε καμιά εξέδρα κι ούτε χρειάζεται να παρελάσουμε (λόγω ηλικίας) μπροστά σε παλιούς και νέους οχλαγωγούς.
Η Εύη, μια καινούργια μας μαθήτρια, είναι σημαιοφόρος, αλλά ευτυχώς δεν γνωρίζει ακόμη, γιατί όπως έλεγες “Η Γνώση…σκοτώνει.”: Την Αθωότητα, την Πίστη, τις Αξίες. Στην Οκτωβριανή παρέλαση ο Γιώργος κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους της ΑΙΟΛΙΚΗΣ. Φαντάζομαι ότι είσαι περήφανη για την πορεία αυτού του παιδιού και είμαι σίγουρος ότι θα τον έκανες κι αυτόν πρωταθλητή, όπως τις 3 αχάριστες “χάριτές” σου…
Μου λείπουν οι μπουκίστες μπακαλιάρου με την σκορδαλιά σου. Φοβάμαι να το επιχειρήσω, γιατί δεν πιστεύω πως θα σε βγάλω ασπροπρόσωπη…
Μας δίδαξες τόσα πολλά (σύνθετα και απλά) κι από μας αποκλειστικά εξαρτάται να κάνουμε τις διδαχές σου Πράξη, για να μην αποβεί μάταιη η Αυτοθυσία σου…
Γιά.Σα.ς (Λίγο πριν τα μεσάνυχτα…)
Υ.Γ. 25ης Μαρτίου 2019 (από το διηρημένο Νησί τής Αφροδίτης)
Τήν είχα εντελώς ξεχάσει αυτή τήν πρό 4ετίας Ανάρτηση και η Συγκίνησή μου ευλόγως βαθυτάτη έως Δακρύων. Την βρήκα πανεύκολα βάζοντας στην αναζήτηση έναν αριθμό και μιά λέξη στο διασωθέν αρχείο ονόματι “Αναρτήσεις 1-507” 925 σελίδων με μέγεθος γραμματοσειράς 14 (στην 445η σελίδα).
Υ.Γ.2 Από την περσινή Μ. Παρασκευή (αναπαυομένη στα χέρια μου και βοηθούσα τα μάτια μου) μία μή λαθραία ψηφιακή ΝΙΚΟΝ, που έχει ήδη απαθανατίσει 8.747 Πάσης Φύσεως Εικόνες, αντικατέστησε την Φεντούλα.7!!...
Υ.Γ.3 Το πρωί απαθανάτισα κινηματογραφικώς την μαθητική παρέλαση στον δήμο Λατσίων παίρνοντας αμέτρητες συνεντεύξεις, αλλά μόνον η δικιά μου πεζή Γλώσσα τραγούδησε την Ξακουστή Μακεδονία τού Αλεξάνδρου. Ανυπόφορα θλιβερό, γιατί την ξέχασαν κιόλας οί τού “ΔΕΝ ΞΕΧΝΏ”.7!!...
Γιά.Σα.ς (καί αεί -εννοείται έως τελευτής-Αναμνηστικώς κοντά σας)
Η ΔΟΎΚΙΣΣΑ-ΜΟΝΑΜΙ από τόν Γιά.Σα.ς, ως διαδικτυακό κέρασμα σε Σάς, γιά τήν ούτως ή άλλως εορτάζουσα Κυρία Λίτσα Μας.7!!...
Υπότιτλος 25ης Μαρτίου 2020
Αυτό ήταν το περσινό μας διαδικτυακό κέρασμα. Φέτος "κέρασμά" μας η Αισιοδοξία ότι η κορωνοψύχωση θά εξαφανισθεί μετά τής υποψίας ότι πρόκειται γιά παγκόσμια "ιδιάζουσα προβοκάτσια" πολλαπλών επιπέδων.7!!...
Γιά.Σα.ς (και όντας- εκ φύσεως ή συνηθείας-"μενωσπίτης" κοντά σας)
Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020
Τί γράψαμε γιά το ταμείο τής Τ.τ.Ε. στίς 20.3.75; Μάλλον πρόκειται γιά πρώιμο Διαχρονικό Εκτελεστικό Απόσπασμα (Δ.Ε.Α.).7!!...
"Τό ταμείο μάς έφαγε "λάχανο" τίς κρατήσεις συμψηφίζοντάς τες μέ κάτι φανταστικές οφειλές μου πρός τό πρόσωπό του... Φαρμακώθηκα. Τί νά λέει άραγε ο κανονισμός τού ταμείου; Τά συμψηφίσανε νόμιμα ή παράνομα; Αυτό ήθελα νά ξέρω. Σέ περίπτωση παρανόμου συμψηφισμού θέλω νά τά διεκδικήσω. Μπορώ όμως, έχω τη δύναμη εγώ- ένα άτομο- νά τά βάλω μ' έναν πανίσχυρο τραπεζικό οργανισμό; Είναι προτιμότερο ν' αφοσιωθώ στή δουλειά μου από τό νά κάθομαι νά σκαλίζω τόν οχετό!"Υ.Γ. 20ης.3.20 Πολύ θά ήθελα νά ξέρω, άν οί κρατήσεις (καί μή επιστραφείσες παραλόγως) από την 18μηνη εξαντλητική μου εργασία στο υποκατάστημα Σερρών συμπεριλαμβανόταν στ' αποθεματικά τών "ταμείων", που παίχτηκαν στο Χ.Α. (χαχαχά) καί χάθηκαν τόν επόμενο αιώνα.7!!...
Γιά.Σα.ς (καί αξέχαστα κοντά σας)Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020
Τότε (18.3.75) καί Τώρα (18.3.20).7!!...
Διαβάστε την σύνδεση τής 45ετίας στό νέο προσωπικό-οικογενειακό ιστότοπο:
okytod.blogspot.com
Γιά.Σα.ς (καί κοντά σας, αν καί οικουρών)
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2020
Σχόλιο (4ης/3/20) σε συνέντευξη τού υποψηφίου δημάρχου Τάσου Σταμπουλή.7!!...
Στίς 28/2/20 πήγα στήν ερτ3 να δώ 2 παλιούς (τής περασμένης Χιλιετίας) φίλους: Νίκο Βολονάκη καί Άλκη Γιαννακούρα. Δέν υπήρχε κανείς εξ αυτών εκεί καί σκέφτηκα νά "εξομολογηθώ" στόν Υ.Α.Π., αλλά απουσίαζε. Μίλησα (ελπίζω λακωνικά) μέ μία ευγενική κυρία, η οποία μού έδωσε τό τηλέφωνο τού υπεύθυνου αθλητικού προγράμματος κι εγώ άφησα χαρτάκι μου μέ 4 τρόπους επικοινωνίας. Θα περιμένω 1 εβδομάδα καί, άν δέν έλθει η δημοσιογραφία στο (αγνοηθέν τό 2012) Γεγονός, θά ακολουθηθεί η αντίστροφη πορεία.
Τά νέα γιά τη νέα προσπάθεια τών ξεχασμένων τεννιστικών ατασθαλιών στό eoliki7.blogspot.com
Γιά.Σα.ς (κι ενημερωτικά κοντά σας)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)