Μετά την Αρτέμιδα ο Κώστας, Μαθητής μας τού 1971 και μετά. Η μητέρα του Σοφία έφυγε πριν από μερικούς μήνες και δεν έχω γράψει ακόμη τίποτε. Ήταν η καλύτερη Προφορική "Συστατική Επιστολή μας" στην περιοχή τής Αναλήψεως (Χαλκιδικής 32), όπου μείναμε και εργαστήκαμε από το 1970-80 Φροντίζοντας τα Παιδιά τής περιοχής και όλης τής Θεσσαλονίκης στά Αρχαία Ελληνικά, την Έκθεση Ιδεών (κι όχι αηδιών κατά τούς Οξφορδιανούς, Πλάτωνά μας) και τα Μαθηματικά.7!!
Η Κυρία Λίτσα συμπαθούσε ιδιαιτέρως και δικαιολογημένα τήν Σοφία και δέν είναι δυνατόν να μην έχουν συναντηθεί οι Ψυχές τους στα Αιώνια Επουράνια, όπου πετάμε Όλοι Ανεπιστρεπτί αφήνοντας εδώ το φθαρτό μας σώμα.7!!...
Άς είναι ζωντανές στο Πνεύμα και τήν Ψυχή μας, γιατί το R.I.P. (Rest in Peace), που διαβάζω επαναλαμβανόμενο στα διεθνή σχόλια δεν με ικανοποιεί.7!!...
Υ.Γ. Συνήθως οι Μαθητές γράφουν για τους Φροντιστές τους, αλλά μακράν ημών ο συρμός.7!!
Ο Κώστας καλός Ακροατής και ο Γιά.Σα.ς γεμάτος Αναμνήσεις. Διάρκεια Επικοινωνίας 90 λεπτά.7!!...
Γιά.Σα.ς (και κατά το δυνατόν κοντά σας)
